Cztery pomysły na przebojowy cytat

Reporterzy nie mogą sobie pozwalać na kategoryczne wyrażenia. Uwielbiają natomiast cytować ludzi, którzy mówią stanowczo i twardo.

Zdecydowany komunikat można wzmocnić słowem "absolutnie". Na przykład, "Jesteśmy absolutnie zdecydowani zakończyć budowę domu dziecka jeszcze przed wakacjami."

Dodanie słów "nigdy" lub "zawsze" uczyni przekaz definitywnie ostatecznym :-)

Oto cztery sposoby budowania mocnych cytatów:

1. Do ataku

"To stek bredni. Same bzdury. Absurd!"

Najpewniejszą metodą zaistnienia w mediach jest zaatakowanie kogokolwiek, choćby siebie samego. Reporterzy uwielbiają konflikty. Dlaczego? Bo konflikty są pełne dramatów.

Stąd kawalkady reporterów jeżdżących na wojny. Na wojnie atak, dramat i cierpienie są chlebem powszednim. Tutaj najszybciej można zostać bohaterem. Tutaj można też najszybciej zginąć.

Kolejny dramatyczny temat to kampania polityczna. Dlaczego? Bo każdego dnia liderzy konkurencyjnych partii wzajemnie się atakują, często nie przebierając w słowach. Tu nie ma ofiar śmiertelnych, ale stawka też wysoka – wygrana lub przegrana w wyborach.

Im mocniejszy, bardziej uzasadniony i emocjonalny atak, tym większe zainteresowanie mediów.

"Rząd chce wykończyć drobnych przedsiębiorców!"

"Hipermarkety znowu okrutnie wykorzystują pracowników!"

"Czuję do siebie wstręt za przemilczenie cichych sponsorów mojej kampanii wyborczej."

Wszystkie te cytaty trafią na pierwsze strony gazet, ponieważ zawierają oskarżenia.

Oczywiście, jak zawsze, to, że coś może zaciekawić media nie znaczy, że musisz o tym mówić. Jeśli częścią Twojej kampanii jest krytyka rządowego programu podniesienia podatku dla drobnych przedsiębiorców lub nielegalne praktyki zatrudniania ludzi przez sieci hipermarketów, przystępuj do ofensywy.

2. Emocje górą

Od dziennikarzy oczekuje się chłodnej analizy, obiektywizmu i faktów. Dziennikarz nie może krzyczeć na swojego rozmówcę, ale ten może (choć nie radzę) krzyczeć na inne osoby.

Oto przykłady emocjonalnych wypowiedzi:

"Jestem oburzony tym, że..."

"To najczarniejszy dzień w moim życiu..."

"Byliśmy głęboko rozczarowani wynikami finansowymi pierwszego półrocza..."

"Niedobrze mi się robi kiedy..."

Emocje są silnym orężem w kontaktach z ludźmi i mediami.

3. Na przykład... przykład

Jeśli chcesz, żeby Twoja wypowiedź była wykorzystana w tekście, przedstaw rzeczowy, konkretny i barwny przykład.

Reporterzy piszący o branży motoryzacyjnej zacytują Ciebie, kiedy powiesz coś ciekawego o konkretnej marce, na przykład, Fiacie, Mercedesie lub Renault, itp.

Dziennikarze, którzy piszą o finansach, wykorzystają takie zdanie, "Jestem w 100 procentach pewny, że NBP obniży jutro stopę procentową o pół punktu."

Abstrakcja jest wrogiem każdego dobrego dziennikarza. Ofiarując mu mięsisty przykład zaczerpnięty prosto z życia, pomagasz zaciekawić czytelnika – i do tego właśnie służą przykłady.

Przykład: W karambolu na autostradzie A4 między Wrocławiem i Opolem w gęstej mgle zderzyło się 40 samochodów.

To zdanie pojawi się w tekście bez cudzysłowu.

"W ostatniej chwili zauważyłem tylne światła pozycyjne ciężarówki. Błyskawicznie skręciłem w prawo na rezerwowy pas ruchu, odbiłem się od bariery. Dzieci się obudziły i zaczęły płakać. Żona – blada jak śmierć – przez pięć minut nie mogła wykrztusić słowa ze strachu."

Taki dramatyczny opis wydarzeń na autostradzie na pewno będzie wykorzystany w artykule.

Chcesz być cytowany? Przedstaw atrakcyjny, reprezentatywny i sugestywny przykład.

4. Pytanie retoryczne

Dlaczego dziennikarze przepadają za retorycznymi pytaniami? Dlatego, że takie pytania zmieniają strukturę ich tekstu.

Sekwencja – podmiot, orzeczenie, dopełnienie – jest absolutnie poprawna, ale także nużąca. Retoryczne pytanie ożywia nawet najnudniejszy artykuł.

"Czy powodzi Ci się teraz lepiej niż 10 lat temu?"

"Czy w przyszłym miesiącu możemy spodziewać się podwyżek cen paliwa?"

"Kiedy zarząd zacznie słuchać tego, co mówi załoga?"

"Kiedy związki zawodowe zrozumieją, że realizacja ich żądań doprowadzi naszą firmę do bankructwa?"

"Dlaczego prezydent złamał wyborcze obietnice?"

"Czy kobiety doczekają się w końcu zrównania poziomu pensji z mężczyznami?"

Wszystkie te pytania tak naprawdę nie są pytaniami – ich celem nie jest zdobycie informacji. To pytania retoryczne, które przedstawiają tezę w formie pytania. Nie trzeba na nie odpowiadać, żeby zrozumieć o co chodzi.

Masz inny pomysł na przebojowy cytat? Napisz o tym w komentarzu.